วันที่ 1 ตุลาคม 2019
วันอังคาร สัปดาห์ที่ 26 เทศกาลธรรมดา
ระลึกถึง นักบุญเทเรซาแห่งพระกุมารเยซู
ศคย 8:20-23  สดด 87:1ข-7  ลก 9:51-56

          ในบทอ่านที่หนึ่ง  จากหนังสือของประกาศกเศคาริยาห์ มีเนื้อหาเกี่ยวกับการหล่อเลี้ยงความหวังให้กับประชากรของพระเจ้า ผู้ซึ่งรอคอยการจาริกสู่กรุงเยรูซาเล็มเสร็จสมบูรณ์ไป เป็นส่วนหนึ่งของธรรมประเพณีที่ว่าด้วยการเสด็จมาของพระผู้ช่วยให้รอดพ้น ด้วยสาระสำคัญของชาวยิวที่กำลังเฝ้าคอยพระเมสสิยาห์ ณ เวลาสุดท้าย

          หากจะกล่าวถึงการกลับใจของชนชาติทั้งหลายเพื่อกลับมาหาองค์พระผู้เป็นเจ้าเที่ยงแท้นั้น ตามธรรมประเพณีของประกาศก จะเห็นได้ว่า แท้จริงแล้ว การกลับใจนี้ไม่ได้เป็นผลจากงานธรรมทูตโดยชาวอิสราเอล แต่การกลับใจที่แท้จริงจะเกิดขึ้นก็ต่อเมื่อ ประชากรของพระเจ้าทั้งหลายให้การตอบรับองค์พระผู้เป็นเจ้า   ด้วยจิตใจของพวกเขาเอง

          เช่นเดียวกันกับพระวรสารของนักบุญลูกา เป็นการเดินทางของพระเยซูเจ้าสู่กรุงเยรูซาเล็ม สอดคล้องกับเรื่องราวของบรรดาประกาศกก่อนหน้านี้ ในเรื่องของการกลับใจของประชากรทั้งหลายมาหาองค์พระผู้เป็นเจ้าด้วยภารกิจเดียวกัน คือ การจาริกที่ยิ่งใหญ่ของพระเยซูเจ้าสู่กรุงเยรูซาเล็ม เพื่อรับทรมาน ความตาย และการกลับคืนพระชนมชีพในวันที่สาม พระองค์ได้เคยตรัสยืนยันไว้แล้วกับศิษย์ของพระองค์ เมื่อครั้งที่  เปโตรทูลตอบว่า พระเยซูเจ้า พระองค์คือ พระเมสสิยาห์ บุตรแห่งมนุษย์ พระผู้ช่วยให้รอดพ้น

          การช่วยให้รอดพ้นเป็นแผนการของพระเจ้า สำหรับชาวอิสราเอลและสำหรับทุกชนชาติ ผ่านทางการกลับคืนพระชนมชีพของพระคริสตเยซู เป็นธรรมล้ำลึกแห่งความรอดพ้น ให้เราดำเนินชีวิต เป็นประจักษ์พยานยืนยัน ส่งเสริมและทำงานร่วมกัน เพื่อการกลับใจของประชากรทุกชนชาติให้มาหาองค์พระผู้เป็นเจ้าเที่ยงแท้ พระเยซูเจ้าทรงกระทำพันธกิจด้วยการเรียกศิษย์สิบสองคน พระองค์ทรงเริ่มก่อร่างสร้างพระศาสนจักรด้วยการเรียกให้ติดตามพระองค์ในแบบพิเศษสุด บรรดาศิษย์ไม่เข้าใจการเรียกของพระองค์ แต่พวกเขาก็ติดตามพระองค์ไป แม้พวกเขาจะไม่เข้าใจ และบางครั้งก็คิดและตัดสินด้วยคำพูดรวมถึงการกระทำต่างๆ โดยตัวของพวกเขาเอง แต่ทั้งหมดนี้ คือ การเดินทางไปสู่การกลับใจอย่างแท้จริง เริ่มต้นด้วยการตอบรับเสียงเรียก และผ่านทางการดำเนินชีวิตต่อเนื่องไป

          เนื้อความของพระวรสารตอนนี้กล่าวถึง การเดินทางของพระเยซูเจ้าสู่กรุงเยรูซาเล็ม ซึ่งบ่งบอกได้อย่างดีเกี่ยวกับบรรดาศิษย์ที่ค่อยๆ กลับใจอย่างต่อเนื่องทีละเล็กทีละน้อย ด้วยเหตุการณ์ต่างๆ ที่พวกเขาต้องประสบพบเจอ ด้วยการเดินทางไปพร้อมกับพระเยซูเจ้า คอยช่วยเหลือ อำนวยความสะดวกให้กับพระองค์ในเรื่องต่างๆ เพื่อพันธกิจของพระองค์ในการประกาศข่าวดี และนำความรอดพ้นสู่มนุษย์ทั้งหลาย เหตุการณ์นี้เป็นการเตรียมทางสำหรับพระองค์ พระองค์จะเสด็จไปกรุงเยรูซาเล็ม  และทรงส่งผู้นำสารไปล่วงหน้า คนเหล่านี้ออกเดินทางและเข้าไปในหมู่บ้านแห่งหนึ่งของชาวสะมาเรียเพื่อเตรียมรับเสด็จพระองค์  แต่ประชาชนที่นั่นไม่ยอมรับเสด็จ เพราะพระองค์กำลังจะเสด็จไปกรุงเยรูซาเล็ม (อาจเป็นเพราะชาวยิวกับชาวสะมาเรียเป็นศัตรูกัน) เมื่อยากอบและยอห์นศิษย์ของพระองค์เห็นดังนี้ก็ทูลพระองค์ว่า       “พระเจ้าข้า พระองค์ทรงพระประสงค์ให้เราเรียกไฟจากฟ้าลงมาเผาผลาญคนเหล่านี้หรือไม่”  แต่พระองค์ตรัสว่า “บุตรแห่งมนุษย์มิได้มาเพื่อทำลายชีวิตมนุษย์ แต่มาเพื่อช่วยเขาทั้งหลายให้รอดพ้น" (ลก 9:56)

          ดังนั้น การสอนคำสอนของคริสตชน จึงย้ำเตือนเราให้คำนึงถึงธรรมชาติแบบอย่างในการทำพันธกิจของพระเยซูเจ้า เมื่อหมู่บ้านชาวสะมาเรียไม่รับเสด็จพระองค์ พระองค์ก็ทรงพระดำเนินต่อไปยังหมู่บ้านอื่น (ลก 9:56) นั่นคือ วิถีของการอภิบาล พระองค์ไม่ทรงตำหนิชาวสะมาเรียในหมู่บ้านหนึ่งที่ปฏิเสธการรับเสด็จพระองค์ ด้วยเหตุนี้ พันธกิจงานธรรมทูตของพระศาสนจักรต้องปฏิบัติแบบเดียวกับพระคริสตเยซู เพราะการกลับใจจะเกิดขึ้น และจะดำเนินต่อเนื่องไปจนตลอดชีวิต ปล่อยให้องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงเปิดประตู เปิดทางสู่พันธกิจ และดลจิตดลใจประชากรของพระองค์ ช่วงเวลาและวิธีการที่นำไปสู่การกลับใจเป็นกิจการขององค์พระผู้เป็นเจ้า ส่วนหน้าที่ของพระศาสนจักร คือ การกลับใจเพื่อปรับเปลี่ยนตัวเองตลอดเวลา โดยให้พระจิตเจ้า และบุคคลที่เป็นตัวแทนขององค์พระเยซูเจ้าอย่างแท้จริงเป็นผู้นำหนทาง

>>>>DOWNLOAD<<<<